Auðvita horfir maður....

Undur og stórmerki gerðist föstudagskvöld  Þannig vildi það til, á föstudeginum fórum við hjónin ásamt tveimur börnum okkar og vinkonu dóttur okkar, upp í sumarbústað eina nótt.  Það var vetrafrí hjá grunskólabörnunum. Krakkarnir vildu ekki fara með okkur út í heitapott. Ekki fórum við í fýlu yfir því.  En þar sem ég sé ekkert í myrkri hafa öll ljós alltaf verið kveikt. Bóndinn sagði mér að stjörnur væru á himninum og það slatti. Var ég ólm í að slökkva ljósin (lét krakkana vera með kerti inni.) og öll ljós úti líka slökkt.  En hann trausti kom sér vel eins og vinkonan mín segir oft, en bóndinn þurfti að reyða sig á vasaljós á leið út í pott. Eftir nokkra stund í aðlögun í myrkrinu SÁ ég þær einar 4 í einu. Ég grét af gleði.  Það eru ár og aldir síðan ég gat séð meiri en 1 stjörnu (það er ef ég sé þær þá) Enda í dag og í gær laugardag var ég með hálsríg eftir að horfa upp í himininnnnn. En svona er lífið. Auðvita horfir maður á það sem sjaldan sést og það svona FALLEGT.